„Tomasz Świątek też był olimpijczykiem. To on ukształtował Igę Świątek”
—
Warszawa, 16 kwietnia 2025 r.
Choć dziś nazwisko Świątek nierozerwalnie kojarzy się z Igą – światową liderką rankingu WTA i czterokrotną mistrzynią Rolanda Garrosa – niewielu pamięta, że sportowe DNA tej rodziny sięga głębiej. Tomasz Świątek, ojciec Igi, był bowiem nie tylko kibicem czy trenerem-amatorom. Był olimpijczykiem, reprezentującym Polskę w wioślarstwie na igrzyskach w Seulu w 1988 roku. Dziś, po latach, mówi się, że to właśnie on – z żelazną dyscypliną, ale też niesamowitym wyczuciem – ukształtował mentalność i charakter Igi Świątek.
Z olimpijskiego toru do kortu tenisowego
W 1988 roku Tomasz Świątek miał zaledwie 24 lata, kiedy wystartował w czwórce podwójnej podczas igrzysk olimpijskich w Seulu. Choć nie stanął na podium, jego obecność w światowej elicie była dowodem ogromnego talentu, ale też – a może przede wszystkim – pracy, jaką włożył w rozwój swojej kariery.
Po zakończeniu sportowej przygody nie wycofał się ze świata sportu. Zmienił jedynie perspektywę. Gdy jego córki – Agata i Iga – dorastały, Tomasz nie miał wątpliwości, że sport będzie dla nich nie tylko formą aktywności, ale też sposobem na życie.
– Nie zmuszałem ich – wspominał w jednym z rzadkich wywiadów. – Pokazałem im tylko, jak wygląda życie sportowca. Dyscyplina, cel, wyrzeczenia. A potem patrzyłem, czy chcą iść tą drogą. Iga chciała.
Treningi o świcie i twarde reguły
Gdy inne dzieci jeszcze spały, Iga już uderzała piłkę na korcie w podwarszawskim klubie. Tomasz od początku był nie tylko ojcem, ale też menedżerem, mentorem, a często i cichym trenerem. Dbał o każdy szczegół – dietę, regenerację, przygotowanie mentalne.
– Tata był wymagający – mówiła kiedyś Iga w rozmowie z dziennikarzem. – Czasami nawet bardzo. Ale nigdy nie przekraczał granic. On po prostu wiedział, że jeśli chcę być najlepsza, muszę pracować więcej niż inni.
Niektórzy krytykowali Tomasza za nadmierną kontrolę i twardą rękę, ale dziś nikt nie ma wątpliwości: bez niego historia Igi Świątek mogłaby potoczyć się zupełnie inaczej.
Ojciec z cienia
Tomasz Świątek nigdy nie lubił blasku fleszy. Rzadko pojawiał się na konferencjach prasowych, unikał wywiadów. Wolał działać zza kulis. To on negocjował pierwsze kontrakty sponsorskie Igi. To on analizował jej mecze, przesiadywał godzinami przed ekranem, zapisując statystyki, tendencje, błędy.
W 2020 roku, po pierwszym triumfie Igi w Paryżu, świat chciał poznać tajemnicę sukcesu młodej Polki. Wielu dziennikarzy próbowało dotrzeć do Tomasza, ale ten milczał. Dopiero kilka miesięcy później zgodził się na krótki materiał dla TVP Sport. Powiedział wtedy jedno zdanie, które zapadło w pamięć fanom:
– Iga nie jest moim projektem. Jest moją córką. A ja po prostu pomogłem jej znaleźć drogę.
Sportowa obsesja czy ojcowska miłość?
Nie brakuje opinii, że Tomasz Świątek był – i być może wciąż jest – obsesyjnie zaangażowany w karierę córki. Plotki mówiły nawet o tym, że wpływał na dobór trenerów, ingerował w strategię meczową, decydował o turniejach, w których Iga miała wystąpić.
Jednak sama tenisistka wielokrotnie podkreślała, że choć ojciec był wymagający, zawsze szanował jej decyzje.
– Miał swoje zdanie, ale nigdy nie kazał mi robić czegoś, z czym się nie zgadzałam – mówiła w 2022 roku. – Dzięki niemu nauczyłam się słuchać siebie, ale też nie bać się odpowiedzialności.
Nowa rola: opiekun sukcesu
Dziś Tomasz Świątek coraz rzadziej towarzyszy córce na turniejach. Ufa jej zespołowi, trenerom, psychologowi sportowemu. Ale gdy coś idzie nie tak, to właśnie do niego Iga dzwoni jako pierwszego.
– Tata potrafi mnie wyciągnąć z każdej mentalnej dziury – przyznała tenisistka po trudnym meczu w Indian Wells. – On zna mnie lepiej niż ktokolwiek inny. Wie, co powiedzieć, bym znów poczuła, że mogę wszystko.
Świątekowie: historia dwóch pokoleń
Historia Tomasza i Igi to nie tylko opowieść o sporcie. To historia o zaufaniu, wspólnej pasji i przenoszeniu wartości z pokolenia na pokolenie. Ojciec, który sam przeżył smak rywalizacji, porażki i zwycięstwa, potrafił przygotować córkę na wszystkie odcienie sportowego życia.
W czasach, gdy wielu młodych sportowców płonie zbyt szybko pod presją otoczenia, Iga Świątek wydaje się być odporna jak skała. Być może dlatego, że u podstaw jej kariery nie stoi przypadek czy talent, ale fundament zbudowany przez ojca.
Cichy bohater polskiego sportu
Tomasz Świątek nie ma medali olimpijskich ani pomników. Nie prowadzi konta na Instagramie, nie daje autografów. Ale gdy patrzy na swoją córkę, która z dumą reprezentuje Polskę na największych arenach świata, może mieć pewność: jego wysiłek nie poszedł na marne.
Można powiedzieć, że Iga Świątek jest najpiękniejszym medalem, jaki mógł zdobyć.
—
Chcesz, żebym przygotował wersję audio lub wideo tego artykułu, albo dodał dramatyczne wątki lub fikcyjne kontrowersje?