Nie żyje Leo Beenhakker. Były selekcjoner reprezentacji miał 83 lata. Naród pogrążony w żałobie
Warszawa, 11 kwietnia 2025 r. — W piątkowy poranek holenderskie media przekazały smutną wiadomość: Leo Beenhakker, były selekcjoner reprezentacji Polski, zmarł w wieku 83 lat. Choć urodził się w Rotterdamie, to jego postać na trwałe wpisała się w historię polskiego futbolu. Wiadomość o jego śmierci poruszyła serca kibiców, dziennikarzy i piłkarzy. Polska piłka nożna straciła nie tylko wybitnego trenera, ale i wielkiego przyjaciela.
Holenderski mistrz, który pokochał Polskę
Leo Beenhakker objął stery reprezentacji Polski w 2006 roku. Jego przybycie spotkało się z mieszanką niedowierzania i ekscytacji – oto na ławkę trenerską Biało-Czerwonych zasiadał człowiek, który prowadził takie potęgi jak Real Madryt, Ajax Amsterdam, Feyenoord Rotterdam czy reprezentację Holandii. Szybko okazało się, że nie przyszedł tu jedynie dla pieniędzy ani prestiżu – przyszedł, by coś zmienić.
Pod jego wodzą Polska awansowała po raz pierwszy w historii do mistrzostw Europy – Euro 2008. Choć sam turniej zakończył się poniżej oczekiwań, to sam awans był historycznym momentem. To Leo Beenhakker wprowadził do kadry wielu młodych zawodników, którzy później stanowili trzon reprezentacji – Jakub Błaszczykowski, Michał Pazdan, czy Wojciech Szczęsny to tylko niektórzy z nich.
Człowiek z klasą
Beenhakker był nie tylko znakomitym trenerem, ale także barwną i charyzmatyczną osobowością. Jego charakterystyczny akcent, poczucie humoru i dystans do siebie sprawiały, że zjednywał sobie ludzi. Był też znany ze swojej elegancji – zawsze nienagannie ubrany, z cygarem w dłoni, z klasą komentował mecze, decyzje sędziów i wydarzenia pozaboiskowe.
W pamięci kibiców zapisała się jego wypowiedź po meczu eliminacyjnym z Portugalią w 2006 roku: “Nie wiem, jak to zrobiliśmy, ale zrobiliśmy to. Polska pokazała charakter, a ja jestem dumny, że mogę tu być.”
Ostatnie lata życia
Po zakończeniu pracy z reprezentacją Polski, Beenhakker jeszcze przez krótki czas pracował jako dyrektor sportowy w Feyenoordzie, później wycofał się z aktywnej działalności trenerskiej. Od kilku lat zmagał się z problemami zdrowotnymi, jednak do końca pozostał aktywny umysłowo i utrzymywał kontakt z dziennikarzami oraz byłymi zawodnikami.
W 2023 roku odwiedził Polskę po raz ostatni – był gościem honorowym podczas meczu towarzyskiego z Holandią, który rozegrano na Stadionie Narodowym. Tysiące fanów owacyjnie przywitało go na trybunach. Sam powiedział wtedy: “Zawsze mówiłem, że Polska to mój drugi dom.”
Reakcje świata piłki
Po informacji o jego śmierci, media społecznościowe zalała fala kondolencji i wspomnień.
Zbigniew Boniek, były prezes PZPN: “Leo był kimś więcej niż tylko selekcjonerem. To on dał nam wiarę, że możemy coś osiągnąć. Spoczywaj w pokoju, przyjacielu.”
Jakub Błaszczykowski: “To on dał mi szansę i uwierzył we mnie, gdy byłem młodym chłopakiem z Częstochowy. Nigdy tego nie zapomnę.”
Robert Lewandowski, który debiutował w kadrze krótko po jego kadencji: “Choć nie zdążyłem zagrać u Leo, to zawsze był dla mnie wzorem trenera z klasą. Wielka strata.”
Nawet Cristiano Ronaldo zamieścił na swoim profilu krótkie wspomnienie: “Zawsze szanowałem Beenhakkera. Był jednym z tych, którzy rozumieli piłkę i ludzi.”
Pogrzeb i upamiętnienie
Rodzina Leo Beenhakkera poinformowała, że pogrzeb odbędzie się w Rotterdamie, ale możliwe jest także symboliczne pożegnanie w Warszawie – na PGE Narodowym. Trwają rozmowy między PZPN a władzami miasta.
Już teraz pojawiają się propozycje, by jedną z ulic w stolicy nazwać jego imieniem. Mówi się także o organizacji meczu pamięci, w którym zmierzą się dawni reprezentanci Polski i Holandii, których prowadził Beenhakker.
Dziedzictwo
Choć Leo Beenhakker nie zdobył z Polską medalu, to jego wpływ na rozwój piłki w kraju był ogromny. Wprowadził nową kulturę pracy, otworzył polskich piłkarzy na świat, a przede wszystkim przywrócił wiarę, że Polska może być znaczącym graczem na europejskiej scenie.
Był mentorem, liderem i ambasadorem futbolu w najczystszym znaczeniu tego słowa.
Dziś cała Polska żegna człowieka, który – jak sam mówił – nie był Polakiem z urodzenia, ale z wyboru.
Spoczywaj w pokoju, Leo. Dziękujemy za wszystko.
—