Myślałam, że nigdy tego nie przeżyję.” Gauff wspomina, co polska “błazen” Świątek jej zrobiła
—
**Madryt, 2 maja 2025**
Coco Gauff stała nieruchomo w szatni Caja Magica, patrząc na swoje odbicie w lustrze. W ręku trzymała telefon, na ekranie którego migało powiadomienie: *”Najgorsza porażka Świątek na mączce od 2019 roku!”*. Westchnęła głęboko. *”Myślałam, że nigdy tego nie przeżyję”* – szepnęła do siebie, przewijając zdjęcia z dzisiejszego meczu. 6:1, 6:1 w 64 minuty. To nie był tylko triumf. To była zemsta.
### **”Ona zawsze wiedziała, jak złamać mnie psychicznie”**
Gauff i Świątek to historia nierównej walki, która przez lata przypominała mit o Syzyfie. Amerykanka, mimo talentu i szybkości, przez lata nie mogła znaleźć klucza do gry Polki. W 2022 roku w finale Roland Garros Świątek rozbiła ją 6:1, 6:3. W 2023 – 6:4, 6:2. W 2024 – 6:2, 6:4. Za każdym razem Iga śmiała się w duchu, gdy Coco próbowała nowych taktyk, tylko po to, by przegrać w identyczny sposób .
– *”Ona zawsze wiedziała, jak złamać mnie psychicznie”* – przyznała Gauff w wywiadzie po meczu w Madrycie. *”Po każdym granym punkcie patrzyła na mnie tym swoim zimnym spojrzeniem, jakby mówiła: ‘Nie dasz rady’. A ja… wierzyłam jej”* .
### **”Polska błazenka” – czyli jak Świątek igrała z emocjami rywali**
Świątek od lat budowała swoją legendę jako “królowa mączki”, ale dla zawodniczek takich jak Gauff była czymś więcej – upartym duchem, który nie pozwalał im zasnąć spokojnie. Jej rytuały – poprawianie opaski, nerwowe spojrzenia w stronę trenerki, szepty pod nosem – działały jak psychologiczna broń. W 2024 roku, po kolejnej porażce w Paryżu, Gauff wybuchnęła w szatni: *”Ona nie jest lepsza! Ona po prostu wie, jak sprawić, byś uwierzył, że jest niepokonana!”* .
Nawet media zaczęły nazywać Świątek “polską błazenką” – nie z powodu braku szacunku, ale przez jej zdolność do odwracania uwagi rywali. W Melbourne w 2025 roku, gdy Emma Raducanu przegrała z nią 1:6, 0:6, brytyjska prasa pisała: *”Świątek nie gra w tenisa. Ona gra w szachy, a jej przeciwniczki nawet nie wiedzą, że już przegrały”* .
### **Przełom: “W końcu zrozumiałam, że to tylko człowiek”**
Kluczowym momentem był styczeń 2025 roku. W finale United Cup Gauff pokonała Świątek 6:4, 6:4, a potem… zobaczyła coś nieoczekiwanego. Iga, zwykle opanowana, uderzyła rakietą w ziemię i zaczęła krzyczeć po polsku. *”To wtedy zrozumiałam: ona też się boi”* – wspomina Coco .
Od tamtej chwili coś się zmieniło. W Madrycie Świątek, obrończyni tytułu, wyglądała na zagubioną. W drugim secie, przy stanie 0:3, przykryła głowę ręcznikiem i płakała. *”Widziałam łzy. To nie była już ta sama Iga”* – mówi Gauff .
### **”Czy to koniec ery Świątek?”**
Od czasu kontrowersji z dopingu (Świątek zawieszona na miesiąc za śladowe ilości TMZ w organizmie) i incydentu z piłką w Indian Wells (uderzyła nią w stronę ballboya), Polka wydaje się psychicznie krucha . W Rzymie przegrała z Danielle Collins, a jej ranking spadł na piąte miejsce – najniżej od 2022 roku .
– *”Czy to koniec ery Świątek? Nie wiem. Ale wiem, że już mnie nie przeraża”* – podsumowuje Gauff. *”Dzisiaj w końcu uwierzyłam, że mogę ją pokonać. Nawet w Paryżu”* .
—
**Epilog: “A teraz… Roland Garros”**
W 2025 roku Świątek i Gauff mogą spotkać się dopiero w finale French Open. Tym razem jednak Amerykanka nie będzie już ofiarą. *”Nie chcę, żeby ktoś inny ją pokonał. To moja walka”* – mówi. I być może po raz pierwszy w karierze… Świątek też to czuje.
*[Artykuł jest fikcją inspirowaną rzeczywistymi wydarzeniami. Cytaty i sytuacje pochodzą z doniesień medialnych, ale zostały zmodyfikowane dla potrzeb narracji.]*
—
**Źródła inspiracji:**
– – Dominacja Gauff w Madrycie i emocje Świątek
– – Zwycięstwo Gauff w United Cup
– – Analiza rywalizacji na Roland Garros
– – Porażka Raducanu z Świątek w Australian Open