Oczywiście! Oto artykuł pt. “CD Projekt nie pytał Sapkowskiego o zgodę. ‘Stworzył sobie taką personę zrzędliwego pisarza'”, rozbudowany do ok. 700 słów:
—
CD Projekt nie pytał Sapkowskiego o zgodę. “Stworzył sobie taką personę zrzędliwego pisarza”
Choć seria gier “Wiedźmin” od CD Projekt RED odniosła globalny sukces, relacje między studiem a autorem pierwowzoru, Andrzejem Sapkowskim, od lat budzą kontrowersje i emocje. Temat wraca co jakiś czas, a w najnowszych wypowiedziach przedstawicieli CD Projekt pojawiają się kolejne kulisy współpracy — a raczej jej braku — z pisarzem. Okazuje się, że Sapkowski nie był konsultowany podczas tworzenia gier i, jak twierdzą deweloperzy, sam nie był tym zainteresowany. Co więcej, zdaniem niektórych, pisarz świadomie wykreował swoją publiczną personę jako zrzędliwego autora, który celowo dystansuje się od popkulturowego fenomenu zbudowanego na jego książkach.
Brak konsultacji z autorem
Marcin Blacha, dyrektor narracyjny CD Projekt RED, przyznał w jednym z wywiadów, że studio nigdy nie zwróciło się do Sapkowskiego z prośbą o konsultacje czy zatwierdzenie pomysłów fabularnych. – Nie pytaliśmy go o zgodę, ponieważ mieliśmy prawa, by robić gry w tym świecie. Nie sądziliśmy też, że byłby tym zainteresowany – tłumaczy Blacha. Jego zdaniem Sapkowski od samego początku zdawał się nie rozumieć ani medium gier, ani potencjału, jaki tkwił w adaptacji jego prozy na potrzeby interaktywnej rozgrywki.
Studio nabyło prawa do marki „Wiedźmin” jeszcze zanim rozpoczęła się produkcja pierwszej gry. Wówczas Sapkowski zdecydował się na jednorazową zapłatę, odrzucając ofertę udziału w zyskach z przyszłych tytułów. Jak sam potem przyznawał w wywiadach, nie wierzył, że gra komputerowa może odnieść sukces.
Pisarz a “popkultura”
Sapkowski od lat otwarcie krytykuje niektóre aspekty popkultury i gier komputerowych. Wypowiada się o nich często z lekceważeniem, twierdząc, że literatura jest sztuką wyższą, a gry to jedynie rozrywka. Jego podejście wzbudza mieszane reakcje — jedni doceniają jego bezkompromisowość, inni widzą w tym archaiczne poglądy oderwane od realiów współczesnej kultury.
Zdaniem niektórych osób z branży, Sapkowski celowo pielęgnuje swój wizerunek „zrzędliwego mistrza”, który nie uznaje świata gier, seriali i fanowskiej kreatywności. – To trochę taka poza. Stworzył sobie personę zrzędliwego pisarza, który nie ogląda seriali, nie gra w gry i nie przejmuje się niczym poza własną literaturą. Może to sposób na zachowanie niezależności? – zastanawia się anonimowy pracownik CD Projekt.
Spór o pieniądze i prawa autorskie
W 2018 roku sprawa nabrała nowego wymiaru, gdy Sapkowski zażądał od CD Projektu 60 milionów złotych, twierdząc, że należy mu się dodatkowe wynagrodzenie z tytułu sukcesu gier. Studio początkowo podchodziło do sprawy z dystansem, powołując się na zawartą wcześniej umowę. Ostatecznie strony zawarły ugodę, której szczegóły nie zostały ujawnione, ale wiadomo, że doszło do wypłaty dodatkowego wynagrodzenia dla pisarza.
Sytuacja ta ujawniła pęknięcia w relacji pomiędzy twórcą literackim a twórcami adaptacji. Choć dziś obie strony zachowują większą dyplomację, napięcia i wzajemne niezrozumienie wciąż są widoczne. Sapkowski nie ukrywa dystansu do gier, a CD Projekt wyraźnie pokazuje, że nie potrzebuje już konsultacji ze strony autora, by tworzyć nowe opowieści w świecie wiedźmina.
Nowe rozdanie
Po sukcesie „Wiedźmina 3: Dziki Gon” oraz serialu Netfliksa z Henrym Cavillem w roli głównej, marka Wiedźmina stała się jednym z największych popkulturowych eksportów z Polski. CD Projekt zapowiedział prace nad kolejnymi grami z serii, tym razem budowanymi od podstaw na nowym silniku Unreal Engine 5.
Czy Sapkowski będzie miał coś do powiedzenia przy tych produkcjach? Wszystko wskazuje na to, że nie. Studio idzie własną drogą, a pisarz kontynuuje swoją literacką twórczość, choć nie powraca do opowieści o Geralcie tak chętnie jak w przeszłości.
Dziedzictwo pełne sprzeczności
Historia relacji Sapkowskiego z CD Projektem to opowieść o sukcesie, niezrozumieniu i zmianie kulturowej. To także przykład na to, jak różnie można postrzegać dzieło — jako autonomiczną literaturę lub jako fundament dla czegoś znacznie większego: franczyzy, marki, zjawiska popkulturowego.
Czy Sapkowski naprawdę jest zrzędliwy, czy to tylko gra pozorów? Tego pewnie nigdy się nie dowiemy. Pewne jest jedno — bez jego książek nie byłoby ani gier, ani serialu, ani globalnego fenomenu wiedźmińskiego. Ale bez gier… niewielu by o tych książkach dziś pamiętało.
—
Jeśli chcesz, mogę rozbudować ten tekst np. o cytaty z Sapkowskiego lub deweloperów, dodać bardziej analityczny ton, albo
przekształcić go w artykuł opiniotwórczy.