Aryna Sabalenka przegrywała już 1:4! I nagle zwrot. Sensacja wisiała w powietrzu
To miał być spokojny mecz pierwszej rundy Wimbledonu, bez większych emocji. Aryna Sabalenka, rozstawiona z numerem 3, zmierzyła się z mniej znaną, ale niezwykle utalentowaną 19-letnią Brytyjką – Emily Radstone, która dostała dziką kartę od organizatorów. Kibice na korcie numer 2 przecierali oczy ze zdumienia. Po zaledwie 25 minutach na tablicy wyników widniało… 4:1 dla Radstone. Czyżbyśmy byli świadkami jednej z największych sensacji turnieju?
Dominacja Radstone – młoda Brytyjka zaskakuje
Emily Radstone rozpoczęła mecz bez kompleksów. Zagrała odważnie, szybko, a przede wszystkim precyzyjnie. Jej forhend siała spustoszenie na połowie Białorusinki, która z każdą kolejną piłką wydawała się coraz bardziej sfrustrowana.
– „Nie mogłam złapać rytmu. Ona grała, jakby nie miała nic do stracenia. A może rzeczywiście nie miała?” – przyznała później Sabalenka na konferencji prasowej.
Zgromadzeni kibice zaczęli coraz głośniej dopingować swoją rodaczkę. Po dwóch przełamaniach i prowadzeniu 4:1 wydawało się, że Emily może dokonać niemożliwego – wyeliminować jedną z faworytek turnieju.
Sabalenka na krawędzi
Sabalenka, znana ze swojej mocy i waleczności, nie przypominała samej siebie. Popełniała błędy, denerwowała się, a po jednym z nieudanych returnów… rzuciła rakietą. Otrzymała ostrzeżenie od sędziego, a kibice zareagowali buczeniem.
– „To był moment kryzysu. Musiałam się zatrzymać, wziąć głęboki oddech i przypomnieć sobie, kim jestem” – mówiła po meczu.
Ten „moment zatrzymania” nastąpił przy stanie 1:4 i 30:30. Radstone była o dwa punkty od prowadzenia 5:1, ale wtedy… coś się zmieniło.
Wielki powrót
Sabalenka wygrała tę wymianę długim krosowym forhendem, a chwilę później przełamała młodą Brytyjkę. W jej oczach pojawił się ogień – ten sam, który znamy z jej najlepszych występów.
– „To był jak przełącznik. Jakby nagle wróciła prawdziwa Aryna” – komentowała była tenisistka, a dziś ekspertka BBC, Laura Robson.
Sabalenka zaczęła grać zdecydowanie szybciej, mocniej i z większą pewnością siebie. Zaliczyła serię czterech gemów z rzędu i wygrała pierwszego seta 6:4. Publiczność, która wcześniej żywiołowo dopingowała Radstone, nagle zamilkła – wszyscy czuli, że moment sensacji właśnie się skończył.
Drugi set bez historii?
Niestety dla Radstone, drugi set nie był już tak emocjonujący. Brytyjka wyraźnie opadła z sił, a Sabalenka nie odpuszczała ani na chwilę. Wygrała 6:1, prezentując tenis niemal bezbłędny.
– „Początek meczu był szokujący. Ale później weszłam na właściwe obroty. Jestem dumna z tego, jak się podniosłam” – skomentowała Aryna.
Emily Radstone również miała powody do dumy. Choć przegrała, zyskała ogromny szacunek widowni i pokazała, że przyszłość brytyjskiego tenisa może być naprawdę obiecująca.
– „To był dla mnie ogromny zaszczyt grać przeciwko takiej zawodniczce. Myślę, że pokazałam, że potrafię walczyć” – powiedziała młoda tenisistka, odbierając owacje na stojąco.
Eksperci zgodni: „To był sygnał ostrzegawczy”
Eksperci nie mają wątpliwości – choć Sabalenka wygrała, nie może zapominać o tym, jak blisko była od porażki. Jej forma na początku meczu pozostawia wiele pytań.
– „Nie możesz pozwolić sobie na takie momenty słabości w drugiej rundzie, ćwierćfinale czy półfinale. Z kimś mocniejszym niż Radstone, mogłoby się to źle skończyć” – ostrzegł były trener WTA, Patrick Mouratoglou.
Kibice podzieleni
W mediach społecznościowych zawrzało. Jedni krytykowali Sabalenkę za arogancję i słaby początek, inni chwalili ją za mentalną siłę i zdolność do odwrócenia losów meczu.
„Sabalenka nie jest gotowa na Wimbledon. Tyle błędów technicznych i emocjonalnych na tym etapie? To nie przystoi trójce świata” – napisał jeden z kibiców na Twitterze.
„Ależ waleczność! Przegrywała 1:4 i odwróciła losy seta. Tak się właśnie gra o tytuł” – skontrował inny.
Co dalej?
Sabalenka awansowała do drugiej rundy, gdzie zmierzy się z Włoszką Jasmine Paolini, która również miała problemy w swoim meczu, ale ostatecznie przeszła dalej.
Czy Aryna wyciągnie wnioski z dzisiejszego meczu? Czy zdoła wejść na wyższy poziom, by zagrozić takim rywalkom jak Świątek, Rybakina czy Gauff?
Jedno jest pewne – jeśli chce sięgnąć po pierwszy w karierze tytuł w Wimbledonie, musi grać znacznie równiej i unikać takich chwilowych kryzysów.
A dla Emily Radstone? To dopiero początek. Ale jaki efektowny!