Wielka katastrofa Trzeciej Drogi. Sensacyjne wieści. No cóż zrobić…
W politycznym krajobrazie, który i tak przypominał pole minowe, doszło do eksplozji, jakiej nikt się nie spodziewał. Trzecia Droga – koalicja, która jeszcze niedawno była zapowiadana jako nowa jakość, kompromis między ekstremami i nadzieja dla „rozsądnego centrum” – właśnie się posypała z hukiem.
Zaczęło się od przecieków. Ktoś z wewnątrz ujawnił maile, w których liderzy koalicji spierają się o stanowiska, wpływy i… własne ego. Media rzuciły się na temat jak sępy. Potem przyszła seria dymisji – jedni „dla dobra formacji”, inni z otwartym zarzutem zdrady idei. A wyborcy? Oszołomieni. Jeszcze wczoraj wierzyli, że Trzecia Droga ma być alternatywą dla skłóconych gigantów sceny politycznej. Dziś patrzą, jak nadzieja tonie w błocie politycznej kalkulacji.
Nie brakuje głosów, że to koniec. Że może idea była dobra, ale ludzie – nieodpowiedni. Że za szybko chcieli zbyt wiele. Że zamiast współpracy, wybrali walkę o wpływy. A teraz? „No cóż zrobić” – mówią komentatorzy z przekąsem. Bo co można zrobić, gdy kolejna szansa zostaje zmarnowana?
Ale może to nie koniec, a lekcja. Może z tej katastrofy wyłoni się coś trwalszego, bardziej autentycznego. Bo jeśli jedno jest pewne, to to, że Polacy wciąż szukają politycznej alternatywy. I jeśli Trzecia Droga nią nie będzie – ktoś inny wypełni tę pustkę. Pytanie tylko, kto i jakim k
osztem.