Iga Świątek, niegdyś niepokonana na kortach, przeżywa trudne chwile – zarówno sportowo, jak i emocjonalnie. Jej niedawne występy, w tym rozczarowujący wynik na Wimbledonie i tylko brązowy medal na igrzyskach olimpijskich, wywołały lawinę spekulacji o jej kondycji psychicznej. Coraz częściej pojawiają się komentarze, że liderka rankingu WTA „rozpada się na naszych oczach”. Jej mowa ciała, brak dawnej determinacji i błędy w kluczowych momentach świadczą o wewnętrznej walce, którą toczy.
Daria Abramowicz, psycholożka sportowa współpracująca ze Świątek od lat, również znalazła się pod ostrzałem. Dotychczas przedstawiana jako kluczowy filar sukcesów Igi, dziś zdaje się tracić wpływ na swoją podopieczną. Nie może już udawać, że wszystko jest pod kontrolą – widoczne są pęknięcia w dotychczasowym systemie wsparcia. Fani i eksperci pytają, czy model psychologicznego podejścia nie wyczerpał się, a Iga nie potrzebuje nowego impulsu.
Świątek pozostaje niezwykle utalentowaną zawodniczką, ale by powrócić na szczyt, musi zmierzyć się z własnymi demonami. Przed nią czas refleksji i zmian – czy to w sztabie, czy w podejściu do gry. Bo jedno jest pewne: obecna stagnacja nie może trwać wieczn
ie.