Rust zacht, Ludo
Vandaag nemen we afscheid van iemand die een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten in het leven van velen: Ludo. Woorden schieten tekort om het verdriet te beschrijven dat we voelen bij zijn heengaan. Het is alsof er plots een leegte is ontstaan, een stilte die luider klinkt dan welk geluid ook.
Ludo was meer dan alleen een naam. Hij was een vriend, een vader, een echtgenoot, een collega, een steunpilaar in moeilijke tijden. Wie hem kende, weet dat zijn glimlach oprecht was, zijn hart groot, en zijn schouders altijd beschikbaar om op te leunen. Zijn aanwezigheid bracht rust, zijn humor bracht licht, en zijn woorden boden troost.
We herinneren ons Ludo als een man met een hart van goud. Hij stond altijd klaar om te helpen, zonder daar iets voor terug te verwachten. Zijn bescheidenheid was typerend; hij deed het goede in stilte, vanuit zijn overtuiging dat we er voor elkaar moeten zijn. In de kleine dingen — een hand op je schouder, een luisterend oor, een grap op het juiste moment — toonde hij zijn grootsheid.
Het gemis is groot. De wereld voelt vandaag een beetje grijzer aan. Maar te midden van het verdriet is er ook dankbaarheid. Dankbaarheid dat we Ludo mochten kennen, dat hij een deel van ons leven was. De herinneringen aan hem zijn kostbaar en zullen ons blijven begeleiden. Elke anekdote, elke lach, elke traan die we met hem deelden, blijft voortleven in ons hart.
We nemen afscheid, maar verliezen hem niet. Want mensen zoals Ludo verdwijnen niet zomaar. Hun liefde, hun daden, hun wijsheid blijven nazinderen. In de manier waarop we anderen benaderen, in de kracht die we putten uit zijn voorbeeld, leeft hij voort. En telkens wanneer we een beetje extra geduld opbrengen, een helpende hand uitsteken, of simpelweg tijd maken voor iemand anders, eren we wie hij was.
Aan de familie en dierbaren van Ludo: we voelen met jullie mee. Mogen jullie troost vinden in de liefdevolle herinneringen, in de warmte van zijn leven, en in de verbondenheid die hij tussen mensen creëerde. Zijn nalatenschap is groot, juist omdat het in de harten van velen verder leeft.
Rust zacht, Ludo. Je hebt je strijd gestreden, je liefde gegeven, je taak volbracht. Nu is het tijd om te rusten. Wij zullen je nooit ve
rgeten.
❤️