Premier Donald Tusk ogłosił, że „repolonizacja ruszyła na serio”, co wywołało szeroką dyskusję w mediach i środowiskach politycznych. Repolonizacja, rozumiana jako proces odzyskiwania kontroli nad strategicznymi sektorami gospodarki przez polski kapitał, była wcześniej postulatem głównie prawicy, ale teraz nabiera nowego znaczenia w wykonaniu rządu Tuska.
Deklaracja premiera padła w kontekście przejęcia udziałów w kluczowych firmach oraz ograniczenia wpływów zagranicznych podmiotów, zwłaszcza w mediach i sektorze energetycznym. Dla wielu obserwatorów to zaskakujący zwrot, biorąc pod uwagę dotychczasowy liberalny kurs Platformy Obywatelskiej. Jednak Tusk podkreśla, że chodzi nie o izolacjonizm, lecz o zabezpieczenie interesu narodowego i suwerenności informacyjnej.
Ten ruch może być także reakcją na wcześniejsze działania rządów PiS, które przeprowadziły kontrowersyjne przejęcia m.in. w sektorze medialnym. Tusk chce jednak pokazać, że repolonizacja może przebiegać w sposób przejrzysty, zgodny z prawem i bez partyjnej dominacji. Rząd zapowiada większą kontrolę nad spółkami strategicznymi i większy udział państwa w sektorach kluczowych dla bezpieczeństwa energetycznego i informacyjnego.
Krytycy ostrzegają, że może to prowadzić do nadmiernej etatyzacji i ograniczenia konkurencji. Zwolennicy natomiast widzą w tym próbę odbudowy polskiego potencjału gospodarczego i uniezależnienia się od zewnętrznych wpływów.
Wnioski? Repolonizacja w wydaniu Tuska to nie powrót do narodowego populizmu, lecz pragmatyczna odpowiedź na globalne wyzwania – z poszanowaniem reguł rynkowych i demokratycznych. Kluczowe będzie jednak, czy rząd zachowa przejrzystość i uniknie politycznych n
adużyć.