Niewiarygodne. Jelena Ostapenko prowadziła już 5:2 i wydawało się, że wszystko zmierza ku pewnemu zwycięstwu. Miała przewagę, grała agresywnie, kontrolowała przebieg meczu. Jej rywalka wyglądała na przytłoczoną, popełniała błędy, a trybuny zaczynały przygotowywać się na szybkie zakończenie spotkania. Ale właśnie wtedy wszystko zaczęło się psuć.
Ostapenko nagle straciła koncentrację. Zaczęła popełniać niewymuszone błędy, traciła rytm i nerwy. Każda kolejna piłka zdawała się ją frustrować coraz bardziej. Jej język ciała się zmienił — pojawiły się krzyki, machanie rękami, a momentami nawet ironiczne uśmiechy w stronę swojego boksu. Rywalka, początkowo zrezygnowana, wyczuła szansę i zaczęła grać odważniej. Punkt po punkcie, gem po gemie, zbliżała się do wyrównania.
Publiczność nie mogła uwierzyć w to, co się dzieje. Od stanu 5:2 Ostapenko przegrała cztery kolejne gemy i nagle to jej przeciwniczka prowadziła 6:5. Łotyszka próbowała jeszcze walczyć, ale nie była już sobą — zagubiona, bez pewności siebie, którą miała wcześniej. Ostatecznie przegrała seta 7:5, co ostatecznie przesądziło o jej porażce w całym meczu.
To spotkanie z pewnością przejdzie do historii jako jeden z najbardziej dramatycznych zwrotów akcji. Prowadzić 5:2 i przegrać — to bolesne. Ale też pokazuje, jak nieprzewidywalny i bezlitosny potrafi być tenis. Ostapenko będzie musiała przeanalizować ten mecz bardzo dokładnie, bo przegrała go przede wszystkim sama ze
sobą.