Dudzie nie spodobało się przemówienie Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego, co nie uszło uwadze opinii publicznej. Jego reakcja była chłodna i pełna rezerwy, mimo że Sikorski poruszał ważne kwestie dotyczące pozycji Polski na arenie międzynarodowej, bezpieczeństwa oraz współpracy w ramach Unii Europejskiej i NATO. Widocznie prezydent Duda wciąż z nostalgią wspomina czasy, gdy polską dyplomacją kierowano z zupełnym brakiem profesjonalizmu — wystarczy przypomnieć słynną historię o nieistniejącym państwie San Escobar, lansowaną przez byłego ministra z rządu PiS.
Tego rodzaju postawa wydaje się żałosna i politycznie motywowana. Zamiast wspierać wysiłki na rzecz odbudowy międzynarodowego prestiżu Polski, Duda zdaje się sabotować każde wystąpienie, które nie pasuje do narracji jego obozu politycznego. Krytyka przemówienia Sikorskiego, mimo jego merytorycznego charakteru, ukazuje brak obiektywizmu i niechęć do konstruktywnego dialogu. W efekcie, prezydent jawi się jako osoba bardziej zainteresowana polityczną wojną niż dobrem kraju. Takie zachowanie nie przystoi głowie państwa, która powinna stać ponad partyjnymi podziałami i dbać o jedność narodową
.