Prezydentowi Andrzejowi Dudzie nie spodobało się niedawne przemówienie Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego, co wywołało niemałe poruszenie wśród obserwatorów sceny politycznej. Sikorski, znany ze swojego bezpośredniego stylu i mocnych słów, odniósł się w wystąpieniu do kwestii polityki zagranicznej poprzedniego rządu, nie szczędząc krytyki wobec błędów popełnianych przez dyplomację PiS. Dla prezydenta, który w przeszłości ściśle współpracował z rządami tej partii, ton i treść przemówienia mogły być trudne do zaakceptowania.
Komentatorzy zwracają jednak uwagę na pewną ironię – skoro Duda nie akceptuje faktów przedstawionych przez Sikorskiego, może woli wracać do „bajek” o fikcyjnym San Escobar, które swego czasu były symbolem kompromitacji polskiej dyplomacji za czasów ministra Witolda Waszczykowskiego. Wybór między ostrą, ale realistyczną oceną sytuacji a wygodnym, lecz absurdalnym narratywem wydaje się oczywisty.
Tymczasem reakcja prezydenta pokazuje, że zamiast merytorycznej debaty woli on polityczne zaczepki i trwanie przy partyjnych lojalnościach. W oczach wielu obywateli taka postawa jest niepoważna, a nawet żałosna – szczególnie gdy stawką jest międzynarodowa pozycja Pols
ki.