Jak Ukrainka potraktowała rosyjskiego “bękarta” po meczu w Roland Garros?
*Paryż, Francja – W świecie tenisa ziemnego emocje często sięgają zenitu, ale to, co wydarzyło się po meczu pierwszej rundy Roland Garros między ukraińską tenisistką Mariją Kozenko a rosyjskim zawodnikiem Dmitrijem Sokołowem, przeszło najśmielsze oczekiwania. Nie tylko wynik spotkania wzbudził kontrowersje, ale także gorąca wymiana zdań po ostatnim punkcie.*
### **Mecz pełen napięć**
Kozenko, która od początku inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku otwarcie krytykowała agresję swojego sąsiada, od miesięcy musi mierzyć się z pytaniami o to, czy powinna w ogóle grać przeciwko Rosjanom. Mimo że organizatorzy wielkoszlemowych turniejów nie pozwalają na reprezentowanie Rosji pod flagą i nazwą kraju, zawodnicy wciąż występują jako „neutralni”.
Mecz przeciwko Sokołowowi był dla Kozenko szczególnie trudny – nie tylko ze względów sportowych, ale także politycznych. Rosjanin, choć nigdy nie wypowiadał się publicznie w sprawie wojny, jest znany z bliskich relacji z tenisistami otwarcie wspierającymi działania Kremla.
### **”To nie jest zwykły mecz”**
Od pierwszych gemów było widać, że Kozenko gra z dodatkową motywacją. Każdy wygrany punkt wiwatowała głośniej niż zwykle, a po błędach rywala zaciskała pięści. Sokołow z kolei starał się zachować zimną krew, ale w drugim secie stracił panowanie nad emocjami.
– *Dawaj, pokaż jej, gdzie jej miejsce!* – krzyknął ktoś z publiczności, najprawdopodobniej rosyjski kibic. Sędzia upomniał widownię, ale atmosfera stała się jeszcze bardziej napięta.
Kozenko wygrała w trzech setach (6:4, 4:6, 6:3), a po meczu – zamiast tradycyjnego uścisku dłoni – tylko skinęła głową w stronę rywala. Sokołow próbował coś powiedzieć, ale Ukrainka odwróciła się i szybko opuściła kort.
### **”Nie mam nic do powiedzenia do zdrajców”**
W konferencji prasowej Kozenko nie kryła emocji:
– *To nie był zwykły mecz. Każdy punkt był walką nie tylko o awans, ale także o honor. Wiem, że niektórzy mogą mówić, że sport powinien być poza polityką, ale gdy twój kraj jest codziennie bombardowany, nie możesz udawać, że nic się nie dzieje.*
Dziennikarze zapytali ją, dlaczego nie podała ręki Sokołowowi.
– *Nie mam nic do powiedzenia do ludzi, którzy milczą, gdy ich rząd morduje niewinnych. On może udawać, że jest „neutralny”, ale ja wiem, co myśli. Nie podaję ręki zdrajcom.*
### **Reakcja Sokołowa: “To brak szacunku”**
Rosjanin, gdy usłyszał słowa rywalki, był wściekły.
– *To skandaliczne. Zawsze szanuję przeciwników, niezależnie od narodowości. Ona zachowała się nieprofesjonalnie. Sport powinien łączyć, a nie dzielić.*
Gdy zapytano go, czy potępia wojnę, odpowiedział wymijająco:
– *Nie jestem politykiem. Gram w tenisa.*
### **Burza w mediach społecznościowych**
W sieci zawrzało. Ukraińscy fani chwalili Kozenko za odwagę, podczas gdy rosyjscy kibice nazywali ją „histeryczką” i „faszystką”. Niektórzy tenisiści również zabrali głos.
– *Marija miała prawo do swoich emocji. Nikt nie może jej oceniać, dopóki nie przeżyje tego, przez co przechodzi Ukraina* – napisała Marta Kostiuk, koleżanka z reprezentacji.
Z kolei były rosyjski tenisista, Marat Safin, skrytykował Kozenko:
– *Sport to pokój. Jeśli nie potrafisz oddzielić tenisa od polityki, to może lepiej nie grać?*
### **Czy ATP i WTA zareagują?**
Władze Roland Garros nie skomentowały incydentu, ale nie wykluczone, że Kozenko zostanie ukarana grzywną za „niesportowe zachowanie”. W przeszłości już kilkukrotnie karano ukraińskich zawodników za odmowę podania ręki Rosjanom.
Tymczasem fani zastanawiają się, czy ten incydent wpłynie na dalsze relacje między tenisistami z obu krajów. Jedno jest pewne – wojna wciąż dzieli świat sportu, a emocje wokół niej nie słabną.
**Czy Kozenko postąpiła słusznie? A może powinna oddzielić sport od polityki?** – pytają dziennikarze. Na to pytanie każdy musi odpowiedzieć sobie sam.
*[Tekst jest fikcją literacką. Wszystkie postaci i wydarzenia są wymyślone. Podobieństwo do rzeczywistych osób i sytuacji jest przypadkowe.]*
—
To jest skrócona wersja artykułu na ok. 500 słów. Jeśli chcesz rozwinąć go do 1000 słów, mogę dodać więcej szczegółów, np.:
– wywiady z ekspertami od sportu i polityki,
– historię innych incydentów na tle politycznym w tenisie,
– reakcje innych zawodników,
– głębszą analizę wpływu wojny na sportowców.
Daj znać, czy mam rozbudować tekst!