Debata o przyszłości Donalda Tuska nabiera tempa. Wyniki sondażu ujawniają głęboki podział w społeczeństwie, a opinie są dalekie od jednomyślności
Przyszłość Donalda Tuska jako premiera Rzeczypospolitej Polskiej po raz kolejny staje się przedmiotem gorącej debaty publicznej. Choć objął urząd po zwycięstwie Koalicji Obywatelskiej w wyborach parlamentarnych, jego przywództwo – mimo niezaprzeczalnego doświadczenia politycznego – nie jest odbierane w sposób jednoznaczny. Ostatni ogólnopolski sondaż opinii publicznej przeprowadzony przez Centrum Badania Nastrojów Społecznych wskazuje, że Polacy są mocno podzieleni w ocenie jego rządów i przyszłości politycznej.
Podzielone społeczeństwo
Na pytanie: „Czy Donald Tusk powinien pozostać na stanowisku premiera do końca obecnej kadencji Sejmu?”, aż 47% respondentów odpowiedziało „tak”, natomiast 44% uważa, że powinien ustąpić wcześniej. 9% badanych nie miało zdania. Wyniki te unaoczniają głęboki podział społeczny, który odzwierciedla szerszy konflikt polityczny w Polsce – pomiędzy zwolennikami liberalnej, proeuropejskiej polityki Tuska a jego przeciwnikami, którzy widzą w nim symbol establishmentu oderwanego od rzeczywistości zwykłych obywateli.
Zwolennicy Tuska: stabilność i europejski kierunek
Wśród respondentów opowiadających się za pozostaniem Tuska na stanowisku dominują osoby młodsze, mieszkańcy dużych miast, osoby z wyższym wykształceniem i przedsiębiorcy. W ich opinii Tusk wniósł do polityki spokój, powagę i racjonalność po latach rządów Prawa i Sprawiedliwości. Wskazują oni na jego znaczącą rolę w odblokowaniu środków z Krajowego Planu Odbudowy, w odbudowie relacji z Unią Europejską, a także w unormowaniu relacji z instytucjami międzynarodowymi.
– „Po ośmiu latach chaosu, Tusk to gwarancja przewidywalności i powrotu do zachodnich standardów. Oczywiście, nie zrobi wszystkiego od razu, ale jest kompetentny i wie, jak zarządzać państwem” – mówiła w sondażu jedna z badanych z Gdańska.
Krytycy: brak konkretów i zmarnowany potencjał
Z kolei przeciwnicy Tuska zarzucają mu niezdolność do realnych reform oraz nadmierne koncentrowanie się na polityce wizerunkowej kosztem rozwiązywania problemów społecznych. Szczególnie widoczne są zarzuty dotyczące braku postępu w takich obszarach jak ochrona zdrowia, edukacja, polityka energetyczna i mieszkaniowa. Wielu ankietowanych uważa, że Tusk nie rozliczył poprzednich rządów z nadużyć oraz unika konfrontacji z tematami trudnymi społecznie.
– „Minęło już kilka miesięcy, a nie widzę żadnej poprawy. Drożyzna nadal doskwiera, służba zdrowia leży, a młodych ludzi nie stać na mieszkanie. Tusk to polityk dla elit, nie dla zwykłych ludzi” – komentował respondent z Rzeszowa.
Niektórzy wskazują także na jego „polityczną przeszłość” – przypominając decyzje z czasów, gdy był premierem w latach 2007–2014, m.in. w zakresie podwyższenia wieku emerytalnego, prywatyzacji czy liberalnej polityki gospodarczej, która ich zdaniem pogłębiła nierówności społeczne.
Wewnętrzne napięcia i wyzwania koalicyjne
Donald Tusk stoi także przed wyzwaniami wewnątrzkoalicyjnymi. Sojusz z Trzecią Drogą i Lewicą – mimo że zapewnił stabilną większość w Sejmie – często wymaga kompromisów, które nie zawsze są dobrze widziane w jego własnym elektoracie. W ostatnich tygodniach pojawiły się doniesienia o niezadowoleniu w szeregach koalicji z powodu opóźnień legislacyjnych oraz sporów o podział wpływów w administracji publicznej.
Jednym z najpoważniejszych zarzutów wobec Tuska jest także brak przejrzystej strategii komunikacyjnej – jego wystąpienia są rzadkie i wyważone, co przez zwolenników interpretowane jest jako odpowiedzialność, ale przez przeciwników – jako unikanie odpowiedzialności i brak liderstwa.
Eksperci: przyszłość wciąż otwarta
Politolog prof. Jarosław Flis z Uniwersytetu Jagiellońskiego komentuje:
– „Donald Tusk pozostaje jedną z najważniejszych postaci polskiej sceny politycznej. Ma autorytet w Europie, doświadczenie i ogromne zaplecze. Ale nie może zlekceważyć oczekiwań społeczeństwa. Jeżeli nie pokaże konkretów, jego popularność będzie spadać.”
Inni eksperci zwracają uwagę, że sytuacja Tuska będzie zależeć również od nastrojów gospodarczych. Jeśli uda się ustabilizować inflację, zmniejszyć deficyt budżetowy i poprawić nastroje konsumenckie – jego szanse na przetrwanie całej kadencji znacząco wzrosną.
Prezydentura 2025 – czy Tusk powalczy?
Nie milkną również spekulacje, że Donald Tusk może rozważać kandydowanie na prezydenta RP w wyborach w 2025 roku. Choć sam konsekwentnie unika jednoznacznych deklaracji, niektórzy analitycy uważają, że może to być jego plan awaryjny, jeśli okaże się, że jego rządy jako premiera nie przynoszą spodziewanych efektów lub koalicja zacznie się kruszyć.
Ewentualna kampania prezydencka mogłaby jednak ponownie spolaryzować społeczeństwo i doprowadzić do ostrej walki z kandydatem prawicy – najpewniej popieranym przez PiS lub inne ugrupowania konserwatywne.
Podsumowanie
Debata o przyszłości Donalda Tuska to znacznie więcej niż ocena jednego polityka. To dyskusja o kierunku, w jakim powinna podążać Polska – czy dalej w stronę integracji z Europą, wolnego rynku i liberalnej demokracji, czy może ku bardziej suwerenistycznej, narodowej i społecznie konserwatywnej wizji państwa.
Podziały, jakie ujawniają się w sondażach, są głębokie i nie da się ich zignorować. Donald Tusk musi nie tylko reagować na bieżące problemy, ale również budować zaufanie – nie tyle wśród swoich sympatyków, co przede wszystkim wśród sceptycznych i niezdecydowanych obywateli. Jego przyszłość zależy dziś od konsekwencji, skuteczności i zdolności do przekonania P
olaków, że warto dalej podążać jego ścieżką.