Było już 6:2, 3:0 dla Igi Świątek. Wydawało się, że mecz jest rozstrzygnięty. Dominowała od pierwszych piłek – serwis działał perfekcyjnie, returny były precyzyjne, a przeciwniczka wyglądała na kompletnie zagubioną. Kibice zaczęli się odprężać, niektórzy zerkali na zegarki, planując, co zrobią po szybkim zakończeniu spotkania. Wszystko wskazywało na kolejne, pewne zwycięstwo liderki światowego rankingu.
I nagle – coś się zmieniło. Jedna niewymuszona pomyłka. Potem kolejna. Serwis przestał trafiać. Returny zaczęły lądować w siatce lub za linią. Rywalka, która jeszcze chwilę wcześniej była w defensywie, zaczęła grać odważniej, z większą wiarą. Z każdą wygraną piłką rosła w niej pewność siebie. Świątek z kolei coraz częściej spoglądała w stronę swojego boksu z niedowierzaniem.
Kibice przecierali oczy – przecież prowadziła 6:2, 3:0! A teraz? 3:3. 3:4. 3:6. Set stracony. Trzeci set – rollercoaster emocji. Punkt za punkt, przełamanie za przełamaniem. Ale to rywalka miała ostatnie słowo. 4:6.
Koniec.
Trybuny zamarły. Nikt nie spodziewał się takiego obrotu spraw. Świątek, do tej pory niepokonana w podobnych sytuacjach, przegrała mecz, który miała pod całkowitą kontrolą. Trudno to racjonalnie wytłumaczyć. Może presja, może dekoncentracja, może moment geniuszu przeciwniczki. A może po prostu sport – nieprzewidywalny i brutalny w swojej prostocie.
Jedno jest pewne – to spotkanie zapisze się w historii jako jedno z najbardziej szokujących zwrotów akcji w kari
- erze Igi.